Angst: Een van de emoties waar je mee te maken kunt hebben in je werk als sociaal werker. Ik denk dat veel mensen onderschatten hoe intens het werk van hulpverleners kan zijn. En dat veel van ons werk ook met angst gepaard kan gaan. Omdat we bijvoorbeeld steeds nieuwe mensen leren kennen, we in situaties bij mensen thuiskomen die we nog niet kennen, we in settings werken waar sprake is van onvoorspelbaar gedrag van mensen.

quote: Angst_ Een van de emoties waar je mee te maken kunt hebben in je werk als sociaal werker.Als je signalen van huiselijk geweld wil bespreken met jouw cliënten is dat ook iets wat angst op kan roepen bij jou. Als die angst ervoor zorgt dat je ervoor terugdeinst om te gaan handelen, of er juist voor zorgt dat je vanuit een paniek gaat handelen, dan spreken we van handelingsverlegenheid. (Meer uitleg vind je in deze blog: Opgelucht? No way!)

Zelf schreef ik ook al eens over mijn eigen handelingsverlegenheid. Ik geloof namelijk dat iedereen op bepaalde vlakken een bepaalde mate van handelingsverlegenheid heeft, omdat dit ook een signaal kan zijn dat je aan het leren bent. Dat je buiten je eigen comfortzone komt. Zo zie ik het als een kans om verder te komen, als professional en daarmee ook voor de cliënt.

Omdat ik dit dus zo’n belangrijk thema vind is dit de start van een korte blogserie van 3 blogs waarin ik iedere keer een inzicht deel over angst om te handelen. Die inzichten kunnen helpen om helder te krijgen op welke manier dit zich manifesteert en je het dus kan herkennen zowel bij collega’s als bij jezelf en geef ik tips om dit hanteerbaar te maken. Lees je mee?

Herken jij de volgende uitspraken?

 

“We hebben dit allemaal al eens geprobeerd, dat werkt toch niet?” Hoor jij het je collega’s of jezelf al zeggen?

Of

“Het heeft geen zin om de signalen bespreekbaar te maken, dan wordt de cliënt alleen maar boos en gaat meer in de weerstand.”

Dit zijn voorbeelden van voorspellingen die mensen doen en die niet helpen om tot actie over te gaan. Negatieve voorspellingen die een oorsprong kunnen vinden in verschillende oorzaken. Ervaringen uit het verleden kunnen een reden zijn. Afwijzing bijvoorbeeld. Of omdat we ons afhankelijk voelen van iemand die sturing geeft.

Deze negatieve voorspellingen hebben het nare gevolg dat deze vaak ook werkelijkheid worden. Self-fulfilling prophecy. Wanneer je dingen moet doen die je toch al lastig vind helpen deze gedachten jou dus niet om echt in je kracht te komen staan. Door uit te gaan van een negatieve voorspelling stel je jezelf afhankelijk op van de reactie van een ander en kijk je niet wat jij zelf voor handelingsmogelijkheden hebt.

Wat zou het mooi zijn als je dit herkent, bij jezelf of bij een collega om dit te doorbreken. Daar wil ik je in meenemen:

Stel de vraag: Kan ik/kan jij de toekomst voorspellen?

Niemand kan de toekomst voorspellen. Dus jij ook niet. Natuurlijk hebben we ervaringen uit het verleden, maar elke situatie, elk mens is uniek. Hardnekkige negatieve voorspellers zullen vast blijven houden aan hun eigen ervaringen, maar het is de uitdaging om echt de situatie in het hier en nu te bekijken.

blogtitelWat is de situatie in het hier en nu?

Probeer de situatie in het hier en nu te beschrijven en te analyseren. Zoek een maatje op waarmee je dit kunt doen.

Welke vaardigheden helpen jou om de boodschap over te brengen?

Welke vaardigheden heb jij in je broekzak die jou helpen je vak goed uit te oefenen. Welke vaardigheden kan je in deze specifieke situatie goed inzetten?

Wees lief voor jezelf

Wees niet te hard voor jezelf. Misschien herken je je wel in het volgende. Op het moment dat je iets niet handig hebt gedaan, of iets hebt nagelaten wat je toegezegd had te doen, kan je jezelf wel voor je kop slaan. Je geeft jezelf een innerlijke klap of stomp in je maag. Je straft jezelf. Dit is een heel vervelend gevoel, die ervoor kan zorgen dat je je zelf een beetje down gaat voelen.

Relativeer voor jezelf. Wat jij zelf hebt gedaan, kan je ook zelf herstellen. Heb daar vertrouwen in en blijf dicht bij jezelf.

 

Het is volkomen normaal dat je negatieve voorspellingen doet over de toekomst. Iedereen heeft ervaringen uit het verleden. Maar als het leidt tot verstard handelen en het ontbreken van het zien van kansen en mogelijkheden, dan kan het je wel weerhouden van dat doen waar je de cliënten echt verder mee kunt helpen. En met zelfvertrouwen handelen kan alleen als je je op je plek voelt en de ruimte voelt om fouten te maken. Dat is iets wat niemand voor jou kan regelen en zal toch echt op jou aankomen om deze ruimte te nemen.

Ik ben benieuwd: wat herken jij je in deze blog? En hoe herken jij handelingsverlegenheid bij jouw collega’s of bij jezelf?

Wil je meer tips hoe je je handelingsverlegenheid de baas kunt omdat je huiselijk geweld bespreekbaar wilt maken? Vraag dan nu de Toolkit: Sneller in gesprek over huiselijk geweld aan. Een Toolkit bestaande uit een 4-stappenplan die je per e-mail ontvangt en als bonus een PDF hand-out met essentiële dingen die je direct kunt doen om het gesprek te voeren. Klik op de onderstaande button om het gelijk aan te vragen:

Ja, ik wil die Toolkit  

0 reacties

  1. Mooi en helder beschreven.
    Zou leuk zijn om een keer te overleggen over hoe we wellicht kunnen samenwerken!
    Zullen we kijken of we een keer wat kunnen afspreken?

    Groetjes Jozé van Kooten Niekerk

  2. Hai Kirsten
    Even van een andere kant bekeken.
    Over inzichten in eigen (professioneel) gedrag en over collectieve samenwerking hierin waar authentieke verbinding met klanten in de weg staat.
    Ik noem dit gedragingen de vele gezichten van angst.
    Zie bit.ly/ZRGCThesisRapport

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.