Deze nieuwe lockdown zorgt er voor dat je bang kunt zijn dat het bij jouw cliënten of leerlingen thuis niet goed zal gaan.
Het contact is in Coronatijd anders dan anders. Net zoals afspraken met familie en vrienden niet vanzelfsprekend zijn, worden ook bezoeken aan cliënten vanuit de hulpverlening lang niet altijd afgelegd zoals normaalgesproken. Vanuit het onderwijs worden docenten en ondersteunend personeel geconfronteerd met onderwijs op afstand en ouders nog verder op afstand.
Face-to-face afspraken vinden minder vaak plaats. Je ziet minder en je kan minder je voelsprieten uitzetten.
Mijn zorg: huiselijk geweld en kindermishandeling worden minder vaak gesignaleerd en daardoor lopen veel mensen hulp en steun mis. Waar juist de behoefte nu extra groot kan zijn.
Door de extra onzekerheid en het veranderde contact worden er veel meer redenen gevonden dan normaal gesproken waarom signaleren niet goed mogelijk is.
Ik zet tien van deze redenen op een rijtje. En verklap je alvast dat deze redenen misschien niet allemaal herkenbaar zijn, maar dat zelfs als één van deze redenen je bekend voorkomen dit er voor kan zorgen dat niet of later in actie komt dan voorheen. En dat dat dus anders kan. Daarover lees je daarna meer.
Omdat veel contact via beeldbellen gaat, zie je soms iemand niet goed. Het beeld is tweedimendionaal, iemand is voor de helft in beeld of houd zijn of haar scherm uit. Je kan dus niet zien hoe het met iemand is, waardoor je geen volledig beeld kan vormen, dus er is geen sprake van signaleren.
Er kunnen allerlei redenen zijn waarom iemand geen contact wil, niet wil beeldbellen, of ook fysiek contact op dit moment afhoudt. Daardoor weet je niet echt hoe het gaat, dus hoe kan je dan signaleren?
Je gevoel is een belangrijke raadgever bij het signaleren van huiselijk geweld en kindermishandeling. (zie ook mijn blog van vorige week) Vaak is het ‘de onderbuik’ die als eerste spreekt. Maar het lukt niet om er over in gesprek te komen of een afspraak te maken. De boot wordt afgehouden, dus echt duidelijk krijg je niet waar je situatie vandaan komt.
Het contact met ouders is nu veel korter. Dat geldt met name voor onderwijs en kinderopvang. Daardoor heb je veel minder mogelijkheden om te zien of te spreken over hoe het nu thuis gaat. Je kan je zorgen hebben maar het niet passend voelen om daarover in gesprek te gaan onder deze omstandigheden. Daardoor ontstaat weer geen goed beeld.
Je ziet wel van alles gebeuren en bent gewoon in gesprek. Maar mis je niet van alles? Is er niet iets wat je ontgaat? Je kan je afvragen of je wel op de goede dingen let als het gaat om het online signaleren.
Je hebt minder tijd om met mensen echt een gesprek te voeren. (zie ook punt 4) Dat maakt ook dat het soms als lastiger kan voelen het over ingewikkelde onderwerpen te hebben. En er echt over door te praten.
Tijdens het online contact kan je bewaren voelen om echt door te vragen. Wat maak je los? Wie luisteren er nog meer mee zonder dat je dat weet? Het kan een stuk onveiliger voelen, ook voor jou, om echt de diepte in te gaan met de cliënt.
Doordat je niet door kan vragen kan je het lastiger vinden te signaleren.
Er ontstaat een wisselend beeld bij jouw cliënten, leerlingen, ouders of deelnemers. Waar kan je dan in deze tijd op letten? Als er geen consistent beeld ontstaat, hoe weeg je een signaal dan? De veranderende situaties kunnen ervoor zorgen dat je niet weet wat je volgende stap moet zijn in je signaleringsproces.
Hulp in gang zetten, inmiddels weten we allemaal dat dat een heel traag proces kan zijn. Via nieuwe intakes, indicatiestellingen en wachtlijsten kan het maanden duren voordat iemand de zorg krijgt die hij of zij wil. Als je ondertussen signalen ziet, kan je je terughoudend op willen stellen richting het gezin of huishouden. Zij kunnen er immers niks aan doen dat het zo lang duurt.
Je proeft de sfeer een stuk minder daardoor kan je geen goed beeld vormen.
Omdat je niet in het gezin komt of met regelmaat wat latnger contact hebt kan je je gevoelsthermometer niet goed in de situatie steken. terwul je gevoel heel belangrijk is (zie ook punt 3) in het signaleren.
Maar ook je eigen situatie kan ervoor zorgen dat je de worsteling van ouders en partners herkend, waardoor je een signaal anders kan interpreteren dan daarvoor.
Dit zijn tien redenen die professionals aanvoeren waardoor signaleren op dit moment lastiger is dan anders. Maar ook tien bezwaren die in een ander daglicht kunnen komen te staan. Want ook nu is het signaleren van huiselijk geweld en kindermishandeling heel goed mogelijk. Want ik weet zeker dat als je dit leest je voor een heel aantal bezwaren rationeel gezien wel een oplossing hebt. Maar je gevoel zit ook nog wel eens achter het stuur. En dat kan anders! Wees je bewust van de redenen die jij mogelijk aanvoert of voelt. Hanteer de onzekerheid en werk samen met en voor de gezinnen of koppels. Want zij hebben deze hulp misschien soms wel harder nog dan ooit.
Nieuw webinar: Signaleren in Coronatijd; hoe doe je dat?
Corona, een jaar geleden had ik er nog nooit van gehoord. En nog steeds zit ik zelf in een soort van verwerkingsproces van wat er allemaal op ons af is gekomen. Het heeft de vaste grond onder onze voeten vandaan geslagen en velen worstelen daar ook mee.
Vanuit de hulpverlening merkte ik dat er veel minder contact is met de doelgroep. Zeker in de eerste lockdown werden veel zorgen geuit over het toenemen van huiselijk geweld en kindermishandeling en maakten veel mensen zich zorgen over de veiligheid in gezinnen.
Nu zitten we weer midden in een tweede lockdown en komen bij mij al die zorgen weer omhoog. Reden genoeg om een nieuw webinar te geven waarin het signaleren van huiselijkgeweld en kindermishandeling in Coronatijd centraal staat.
Aanmelden voor deelname is vanaf nu mogelijk. Meer info lees je hieronder!
In dit webinar leer je over deze kwestie, iets waar veel professionals mee worstelen op dit moment. Hoe ga je om als je zorgen hebt, maar je krijgt er geen grip op? Wat kan je doen als het contact ontbreekt?
Maar ook:
Hoe ga je om met momentopnames?
Waar kan je op letten in online contact?
Wat is er nu anders voor gezinnen en waar moet je zeker aandacht voor hebben?
In anderhalf uur tijd nemen we je in een interactief programma. Je leert hoe je nu kunt signaleren, hoe je in actie komt, ook al heb je veel redenen om daar moeite mee te hebben, je leert wat je nu wel kan doen. Je krijgt veel tips, tools en handvatten.
Het webinar is beschikbaar op aanvraag. Mail info@kirstenregtop.com voor meer informatie
Het webinar: Signaleren in Coronatijd, hoe doe je dat? Gaven wij eerder in opdracht van de gemeente Arnhem en ROC Nijmegen.
Edith, ROC Nijmegen: “Fijn webinar. Interactie en inspelen op vragen van deelnemers is heel belangrijk. Ontbreekt bij andere webinars regelmatig.”
Tineke, Kentalis: “Het is een makkelijke en snelle manier om belangrijke informatie tot je te nemen.”
Nance, ROC Nijmegen: “Helder verhaal, practisch, de variatie en de interactie. Houd je bij de les. Jullie presenteren levendig en vanuit deskundigheid.”
Heleen, ROC Nijmegen: “Het was informatief en vooral zeer prettig en professioneel geregeld. Een verademing na allerlei andere webinars die ik de afgelopen tijd heb gevolgd.”
Anne, medewerker Buurtplein: “Het was duidelijk en leerzaam. Niet te lang van stof en daardoor houd je,je aandacht er goed bij.”
Aty, ROC Nijmegen: “Een van de beste webinars van dit jaar.”
Elleke, ROC Nijmegen: Ja. Het is een goed wake-up-call als je al wel van het onderwerp af weet en goede info als de info nieuw voor je is.
Voor meer informatie en de mogelijkheden voor een webinar op maat voor je organisatie kan je mailen naar: info@kirstenregtop.com