Huiselijk Geweld is en blijft een taboe onderwerp. Daarom ben ik heel blij met opmerkingen van mijn collega’s als: ‘Wij krijgen bijna geen meldingen van Huiselijk Geweld’ en ‘We komen het bijna niet tegen in ons werk, dat kan toch niet?’ ‘ Kan je een cursus signaleren van Huiselijk Geweld voor ons organiseren?’ 

Uiteraard ben ik bereid om dit aan te kaarten binnen onze organisatie en te kijken in samenwerking met Veilig Thuis of dit geregeld kan worden. Maar voordat het zo ver is, ben ik natuurlijk ook niet te beroerd om een aantal tips te delen die misschien al wat op gang brengen. Want soms is het meer voor de hand liggend dan je denkt. Lezen jullie mee?

Signalenlijsten van Huiselijk Geweld zijn makkelijk terug te vinden op internet. Hier heb ik een link naar de site van Kadera waarop een aantal signalen opgesomd staan. Aan de hand van deze signalen zou je eens kunnen kijken naar de casuïstiek.

Belangrijker vind ik echter dat er niet gezocht wordt naar signalen. Deze kunnen immers heel eenvoudig op andere zaken duiden of zijn zelfs maar een momentopname.

Om te voorkomen dat je afgaat op een misverstand zou het wat mij betreft al eens kunnen helpen om te letten op risicofactoren bij  aangemelde casuïstiek. Neem deze lijst (ook van Kadera) eens door en lees eens mijn eerder verschenen blog over het Vooroordeel: Huiselijk Geweld komt alleen voor bij gezinnen in lager sociaal economische klassen.

Het eerste is wel weer een lijstje, maar wat mij betreft wel één die je scherp op je netvlies moet hebben als je een nieuwe aanmelding krijgt. Het kan aanleiding geven om door te praten over spanningen die binnen het gezin leven. En net daar kom ik bij mijn laatste voor de hand liggende tip uit.

Maak contact en praat. Praat over spanningen, ruzies, ellende binnen het gezin. Toon empathie. Maar vooral biedt erkenning aan het gezin waarmee contact is. Schroom niet om door te vragen op spanningen en vraag aan het gezin of zij het er over willen hebben, of een ander moment daarvoor willen nemen, maar geef aan dat je het er wel graag met hen over wilt hebben. Niet om hen te veroordelen, maar omdat je de zwaarte van hun situatie ziet én erkent.

Het kan helpen om dit niet als Huiselijk Geweld situatie te benoemen maar als ‘ruzies die erger zijn dan je zelf zou willen’ , ‘je je kan voorstellen dat er wel eens gesmeten wordt met iets of tegen een deur getrapt’  of ‘je elkaar wel eens door elkaar zou willen rammelen’.

Belangrijkste tip is om, standaard,  bij een kennismaking aan te stippen dat het Buurtteam (of sociale wijkteam waarin je werkt)  ook hulp biedt bij Huiselijk Geweld situaties. Alleen al daardoor zal je zien dat het inderdaad veel vaker voorkomt dan je zelf denkt.

Heb jij zelf nog tips voor collega’s bij het signaleren van Huiselijk Geweld? Dan hoor en deel ik ze uiteraard graag! Reageer hieronder en wie weet helpen we elkaar weer verder!

Update november 2016: Kadera heeft een prachtige nieuwe signalenkaart ontwikkeld te vinden via: https://signalenkaart.nl