Help!
Je zal het mij niet snel horen roepen. Hulp vragen is voor mij de absolute uitdaging nummer 1. En dat is het al heel erg lang. Ik noem het ‘hulpvraaguitstelgedrag’… En wat zou ik daar graag verandering in brengen…
Het gaat me niet altijd slecht af hoor? Ik heb het afgelopen jaar vaak professionele hulp gevraagd… Businesscoaching (Anneke Krakers, absolute aanrader), Spreekcoaching (Henriette Sloot en Lisa Portengen), mijn financiën bijhouden (ok, daar ben ik net mee gestart, dus dat hou ik nog even voor mezelf). Op een of andere manier heb ik daar geen moeite mee. Wellicht omdat ik er in investeer?
Het gaat om de kleine dingen in het dagelijkse leven, maar ook grote vraagstukken waar ik mee worstel. Ik houd het vaak lang voor mezelf. En eigenlijk te lang. Wat ik weer merk doordat ik er last van krijg.
Spanning, stress. En soms zo’n aha ervaring als iemand iets benoemd waardoor ik denk, waarom heb ik er niet eerder aan gedacht om jou te vragen! (Waar ik mezelf vervolgens weer voor op mijn kop geef…)
Een voorbeeld uit de categorie klein onschuldig leed als gevolg van ‘hulpvraaguitstelgedrag’… Afgelopen zomer waren wij aan het kamperen in Frankrijk. Heerlijk relaxte kleine camping met allemaal gezinnen met kleine kinderen (dat vinden wij in onze situatie relaxt ;-). Als de kinderen aan het spelen waren letten de ouders niet alleen op hun eigen kroost, indien nodig werden ook de andere kinderen getroost, aangesproken of betrokken bij de avonden voetballen op het veld. Heel gemoedelijk.
Tot het moment dat ik met mijn vaat in de afwasteil en mijn theedoekje nonchalant over mijn schouder naarstig op zoek ging naar het afwasmiddel… Achter het kleine kabinetje zoeken, in de tentzakken, de toilettassen werden omgekeerd, nergens te bekennen. Het kon niet anders dan dat we hem bij de vorige afwasbeurt vergeten zijn in het toiletgebouw. In vlotte pas daar maar eens polshoogte nemen. Maar helaas…
Dit ene kleine momentje was verantwoordelijk voor een flinke dosis reflectie. Gecreëerd doordat de enige oplossing was… Afwasmiddel lenen bij de buren. Oftewel hulp vragen!
Hoe moeilijk kan het zijn…
En toen kwamen de eerste symptomen van mijn ‘hulpvraaguitstelgedrag’ om de hoek kijken… Zweet brak me uit. Ik schaamde me een beetje, voelde me lullig. Hoe kan het dat zo iets ‘onbenulligs’ mij in verhouding zoveel deed? Vind ik het dan echt zo lastig om hulp te vragen?
En inderdaad, ik vrees dat ik dit een van de grootste uitdagingen in mijn leven vind.
Hoe krom is het dat juist ik, die er enorm veel voldoening uit haalt om juist anderen te helpen bij hun vragen, hen aanmoedig om dit juist vaker te doen, dit zo ontzettend lastig vind?
Ik kan het natuurlijk wel verklaren aan de hand van de lessen op school: eerst zelf proberen en daarna vragen als je er niet uit komt. Of aan de hand van teleurstellingen, mensen in vertrouwen nemen en dat vervolgens geschaad is. Omdat ik voel dat iemand er iets voor terugwil. Of omdat ik soms gewoon stinkend eigenwijs ben en mijn eigen pad wil bewandelen.
Het komende jaar moet ik maar op hulp-vraag les. Nouja, in ieder geval wil ik vaker om hulp gaan vragen en het niet zo lang uitstellen. Omdat hulp vragen ook zo ontzettend kan verrijken. Mooie inzichten kan brengen. Andere perspectieven op kwesties kunnen aandragen. En ik daarmee hoop meer impact te kunnen genereren…
Ik ben al begonnen met meer hulp vragen en ook aanvaarden. Ik hoop dat het uiteindelijk net zo goed zal bevallen als toen ik de buurman om de afwasmiddel vroeg en die met een vriendelijke glimlach aangereikt kreeg.
Je zal mij nog steeds niet snel “help” horen roepen, maar met een concrete vraag klop ik graag bij je aan. Hopelijk sta jij daar dan ook voor open. En als je ook last hebt van ‘hulpvraaguitstelgedrag’, mag ik je dan ook uitdagen om daar verandering in te brengen?
Samen kunnen we echt een verschil maken bij de aanpak van huiselijk geweld, daar is alle hulp van de wereld bij nodig!
Sinds afgelopen maand sta ik in het sprekersbestand van ZijSpreekt. Trots op deze nieuwe stap in het doorbreken van taboes rond de aanpak van huiselijk geweld. Graag kom ik naar jouw bedrijf toe of jouw congres om de deelnemers te inspireren om een moeilijk onderwerp als huiselijk geweld bespreekbaar te maken, actie te ondernemen en vooral elkaar tot steun te kunnen zijn.