Regels zijn er niet voor niks, toch verfoeien we vaak de regels die bedacht worden van ‘hogerhand’. Soms lijkt iets een papieren gedrocht en ontstaat weerstand tegen regels. Of er is angst voor bestraffing op het moment dat je je niet aan de regels houdt. Afgerekend worden op het niet navolgen van regels. Het kan het plezier in je werk weghalen. En dat is zo jammer. Juist als je graag goede hulpverlening wilt bieden.
Zelf vind ik het enorm interessant om te kijken hoe zoiets heeft kunnen ontstaan, maar vooral ook hoe dit tegen te gaan is. Daarover heb ik drie aandachtspunten op een rijtje gezet.
Risico’s horen bij het leven
In het nieuws staan regelmatig voor- en tegenstanders tegenover elkaar. De zorg is onbetaalbaar aan het worden en ik denk dat we daar zelf de hand in hebben. We zijn er namelijk als de dood voor om fouten te maken. Daarom hebben we de neiging om alles beheersbaar te maken. Wat we ondertussen vergeten is dat we niet kunnen leren zonder fouten te maken.
Door te durven falen, voel je je vrijer om te leren.
Begrijp de regels
Een van de valkuilen van het hebben van regels is, dat we de regels kennen en deze toepassen, zonder te begrijpen waar de regel voor bedoelt is. Daardoor kan het zijn dat je als hulpverlener keurig volgens de regels werkt en dus niet iets fout doet. Maar waar dan aan voorbijgegaan wordt is de uitwerking die de toepassing van de regel op de cliënt heeft.
Door de regel te begrijpen kan je zoeken naar een toepassing die voor de cliënt een betere uitwerking heeft.
Regels op papier zijn schijnveiligheid
Het is enorm belangrijk om te leren van fouten die gemaakt worden. Dat kan je doen door de lessen die daaruit getrokken worden uit te werken en toe te laten passen door alle collega’s. Door het opstellen van richtlijnen. En daar komt vakmanschap om de hoek kijken. Een regel of richtlijn op papier is slechts schijnveiligheid als mensen de regel niet kennen, begrijpen en weten toe te passen. Daarom is het noodzakelijk dat de uitvoerende professionals en beleidswerkers samen invulling geven aan de toepassing van de regel in de praktijk. Een manier om dat te doen is door te reflecteren en gestructureerd te werken aan het bijstellen van beleid en regels.
Door te reflecteren kan je leren van het verleden en je eigen vakmanschap vergroten, wat uiteindelijk leidt tot het maken van minder fouten.
De Meldcode Huiselijk Geweld en Kindermishandeling is zo’n richtlijn die is vastgelegd in de Wet. Deze wet is er niet voor niks. Inderdaad om te voorkomen dat fouten gemaakt worden. Maar wel vanuit de bedoeling dat we allemaal een bijdrage kunnen leveren aan de veiligheid binnen gezinnen. Zie het niet enkel als een regel op papier, lap het niet aan je laars, maar probeer de Meldcode te doorgronden en werk vanuit de bedoeling waar deze voor bedoelt is.
Aanstaande oktober organiseer ik voor de vierde keer op rij de Maand van de Meldcode. Een maand die op mijn website in het teken staat van de Meldcode. Ik wil daarmee organisaties en aandachtsfunctionarissen een handreiking doen om de Meldcode Huiselijk Geweld en Kindermishandeling in de teams aan de orde te stellen. Zodat professionals handelingsbewuster en handelingsbekwamer zijn in de aanpak van huiselijk geweld en kindermishandeling.
Heb je interesse om deze Maand van de Meldcode te volgen met je organisatie? Meld je dan aan en ik houd je op de hoogte!
Je ontvangt van mij dan ook 3 gratis E Books Maand van de Meldcode 2015, 2016, 2017. Van de eerdere edities. Die je kun je dan gebruiken in je teams.
Ja, ik wil op de hoogte blijven van de Maand van de Meldcode en E Books ontvangen
Doe jij mee? Help jij mee huiselijk geweld te stoppen?
P.S. eerst meer weten over Maand van de Meldcode? Klik dan hier
