Is het nodig om hulp in te schakelen? Is het nodig om vinger aan de pols te houden? Of zijn je zorgen weggenomen? Deze stap van de meldcode, stap 4 is een heel specifieke stap. Je gaat op basis van de eerste 3 stappen (signaleren, consult en gesprek over je zorgen) namelijk bepalen wat je vervolg gaat zijn.
Met andere woorden: je maakt een afweging van de risico’s om te bepalen of je voldoende hebt gedaan of kon doen om jouw zorgen weg te nemen of om meer veiligheid te organiseren.
Maar ook of dit vanuit jouw expertise en relatie met de medewerker haalbaar is.
Om dit te kunnen bepalen is het wellicht goed voor jou om te weten dat professionals binnen het sociaal domein, onderwijs, kinderopvang, justitie en gezondheidszorg werken met een afwegingskader. In dit afwegingskader wordt aan de hand van een 5-tal vragen afgewogen of er sprake is van onveiligheid en hoe snel ingegrepen moet worden en wat dan het vervolg kan zijn. Het is een richtlijn ook wat je vanuit het beroep kunt en mag en wat van je verwacht wordt.
Binnen jouw werk als HR professional of personeelsfunctionaris kan je in deze stap 4 benutten om alles weer eens op een rijtje te zetten.
Stel jezelf de volgende vragen:
Stel jezelf de volgende vraag: Heb je nog vermoedens van huiselijk geweld?
Zo nee, zorg dan dat je dat je je zorgen ook laat gaan. (Of als je een meer vertrouwelijke relatie hebt en dossier mogelijkheid, leg dit dan ook vast in je dossier).
Zo ja, bepaal dan of je eerst contact opneemt met Veilig Thuis, wederom anoniem (zoals in stap 2) om te bepalen wat je vervolgstap is. Zeker belangrijk als je met veel vraagtekens zit!
Lukt het jou om nog zelf hulp te regelen?
Kijk waar je nog verdere hulp kunt krijgen door advies te vragen.Als je echt concrete zorgen hebt of dat echt duidelijk is dat er sprake is van huiselijk geweld, ga je ook na wie binnen, of buiten de organisatie kan helpen. zoals een ARBO medewerker of bijvoorbeeld vertrouwenspersoon ingeschakeld kan worden die met de collega verder gaat kijken welke zorg er geregeld kan worden en of de collega daarvoor open staat.
Je kan ook voor advies (wederom anoniem) bij Veilig Thuis terecht.
Je krijgt ook specifiekere tips en stemt af op welk moment je voor de veiligheid van je collega moet gaan staan.
Ga er niet vanuit dat je voldoende weet om het zelf te blijven oplossen
Belangrijk is dat je in deze stap in ieder geval open houdt wat het vervolg kan zijn. Ga er vanuit dat je niet alles weet over de situatie. Professionals van Veilig Thuis er voor opgeleid zijn om een goede veiligheidsinschatting te doen.
Zij zullen dan ook heel specifieke vragen stellen waar je mogelijk zelf geen antwoord op hebt. Soms is dat helemaal niet erg, soms kan het ook zijn dat je nog een keer terug gaat naar de betreffende medewerker met wat aanvullende vragen. Hoe beter Veilig Thuis een veiligheidsinschatting kan doen, hoe betere adviezen er gegeven kunnen worden over het vervolg.
Is dit wel aan mij?
Gaat het echt veel te ver voor je? Je kunt bijvoorbeeld erg betrokken gaan voelen. Of sneller willen gaan dan degene over wie je je zorgen maakt. Het kan ook heel lastig zijn om je zorgen te verwoorden.
Wees je bewust van je eigen positie en wat je wel en niet mag en kunt doen. Alleen al het feit dat je het de moeite waard vind om iemand verder te helpen wordt gevoeld en gemerkt en kan al effect hebben.
De afweging of je in moet grijpen hoef je dus zeker niet alleen te doen en bang te zijn dat je te weinig expertise hebt hoeft ook zeker niet. Je hoeft geen hulpverlener te zijn om wel een verschil te kunnen maken!
Wil jij ook een verschil maken? Maar wil je meer tips? Heb je bijvoorbeeld geen idee of en hoe je huiselijk geweld kunt herkennen? Dan heb ik voor jou een Hand-out samengesteld waarin ik op deze vragen in ga en je daarbij op weg wil helpen. Want het is zo belangrijk dat meer mensen die om (mogelijke) slachtoffers heen staan hen echt bij kunnen staan!