Vandaag de laatste dag van oktober, tevens de laatste dag van de Maand van de Meldcode en dus de laatste stap! Eerder heb je de andere stappen al voorbij kunnen zien komen. Vandaag is het tijd om knopen door  te hakken: Stap 5: zelf hulp organiseren of melden? Ik neem je mee in een aantal tips waar je misschien nog niet aan gedacht hebt! Lezen jullie mee?

Tip 1: Werk niet alleen

Bij Huiselijk Geweld is het van belang dat je niet alleen blijft werken. Bespreek alle stappen met een directe collega die mogelijk net wat meer weet over Huiselijk Geweld dan jij. Zorg dat deze collega ook bij het gezin bekend is.

Deze collega kan dan ingezet worden tijdens zorgoverleggen (voorzitten of kaders stellen). Doordat deze collega er verder van af staat, maar wel bekend is bij het gezin, kan deze mogelijk met wat minder betrokkenheid en meer feitelijk naar de situatie kijken. Dit kan helpen om de kern van de situatie te benoemen, een plan op te maken en echt stappen te zetten in de veiligheid!

Tip 2: Beperk het veiligheidsplan

Als generalistisch werker kan je geconfronteerd worden met een gezin waarin een veelheid van problemen speelt waardoor de stress heel hoog is. Natuurlijk wil je volledig zijn en zorgen dat het over het geheel gezien beter gaat. Mijn ervaring is echter dat het daardoor heel lastig is om te prioriteren. Met als gevolg dat je langer blijft doormodderen en uiteindelijk te weinig verbetering ziet bij het gezin.

Wat je bij dit prioriteren heel goed kan helpen is stap 4 van de meldcode: lees daarover het blog van vorige week met het interview met Sander van Arum.

Tip 3: Wees transparant

Het lijkt zo voor de hand liggend maar voor veel mensen echt enorm lastig. Want je zal er maar naast zitten. Alleen, wanneer de zorgen niet weg worden genomen, zal je uiteindelijk toch een stap moeten zetten. Voor mensen die in een stressvolle situatie zitten, je cliënten, kan onzekerheid ten aanzien van de betrouwbaarheid van de hulpverlener een enorme hobbel in de weg zijn.  Want geloof me, je cliënten merken het wanneer je niet open bent ten aanzien van het mogelijke vervolg.

Dat vraagt wel wat van jou als hulpverlener, namelijk dat je ook aan kunt geven wanneer je een vervolgstap moet zetten. Of wanneer je dat dus gewoonweg niet weet, dat je altijd in dit soort situaties met je collega of leidinggevende overlegt en er dan bij cliënten op terug komt. Zo duidelijk mogelijk waar dat kan. En hebben jullie samen echt twijfels ten aanzien van de veiligheid, stem dan gewoon weer af met Veilig Thuis.

Dit was nu dan alweer de laatste blog in de serie van de Maand van de Meldcode. Ik hoop dat je er als sociaal werker of aandachtsfunctionaris wat aan gehad hebt. Heb je er wat mee gedaan? Deel dat dan onder deze blog, misschien help je collega’s er verder mee!

Over een aantal weken hoop ik mijn gratis e-book naar aanleiding van de Maand van de Meldcode gereed te hebben. Wil je deze ontvangen? Wordt dan nu blogvolger via de zijbalk van mijn site of stuur een e-mail naar: info@kirstenregtop.com