Alweer week 4 van de Maand van de Meldcode. Vorige week fantastische tips van Mareille Boor over het aangaan van het gesprek en dan is het nu alweer tijd om alle informatie die je hebt gehad mee te nemen in stap 4: Risico-taxatie. Deze stap is met ingang van 2019 gewijzigd in de wet. In deze blog zoom ik met je in op deze wijziging door in te gaan 3 voordelen van deze wijziging voor jou en voor je cliënt.
Welke wijziging is het eigenlijk?
Waar heb ik het eigenlijk over als ik het heb over die wijziging? Ik doel op de toepassing van een afwegingskader op stap 4 van de Meldcode. Waar voorheen er een organisatieafweging gemaakt moest worden in stap 5: Lukt het ons om zelf hulp te organiseren? of Ga ik melden bij Veilig Thuis? Ga je nu al eerder een afweging maken of je moet melden bij Veilig Thuis. Namelijk aan het einde van stap 4, als je risico’s in kaart hebt gebracht ga je ook het afwegingskader wat voor jouw beroepsgroep is opgesteld toepassen.
In dit afwegingskader staat beschreven welke situaties volgens een gestandaardiseerde norm, sowieso gemeld moeten worden bij veilig Thuis.
Het gaat dan om situaties die acute onveiligheid betreffen, of situaties die structureel onveilig zijn en situaties van disclosure. Dat laatste is een situatie waarbij jouw cliënt in vertrouwen, zonder dat partner of ouders het weten, een onthulling doet van geweld in de thuissituatie. Het afwegingskader ondersteunt bij het verkrijgen van duidelijkheid daarover.
Het wordt een stuk duidelijker
Doordat in de afwegingskaders staat beschreven welke situaties acuut of structureel onveilig zijn, kan je goed duidelijk krijgen wanneer je over gaat tot een melding. Dat is geen persoonlijke norm, maar is een professionele norm. Kortom, wat jouw vak aangeeft daarover. Dit kan je doordat dit nu beschreven staat in de afwegingskaders duidelijker verwoorden naar de cliënt.
We spreken dezelfde taal
De beschrijving zoals die in de afwegingskaders is opgenomen, is in samenspraak met de Veilig Thuis organisaties (en vele deskundigen) tot stand gekomen. De toepassing ervan leidt tot het gebruik van dezelfde taal.
Van veiligheid, naar risico-gestuurde tot herstelgerichte zorg
Voorheen werd er gesproken over risico’s, die zeker ook belangrijk zijn, maar die niet altijd directe samenhang hebben met de realistische veiligheid. De afwegingskaders helpen je te kijken naar de concrete veiligheid. Dit ondersteund bij een onderbouwde aanpak van huiselijk geweld door eerst te kijken naar veiligheid, dan naar risicogestuurde en dan naar herstelgerichte zorg. Door deze gefaseerde aanpak wordt de blik op veiligheid centraal gesteld waardoor ruimte gemaakt wordt voor de client om echt te werken aan veiligheid.
Is het nog niet duidelijk?
Dan ga je door met het volgen van de stappen van de Meldcode. In die situaties die dus echt onveilig zijn volgens jouw professionele norm, begint de samenwerking met Veilig Thuis. Samen ga je aan de slag om te kijken wat jij kunt bijdragen om de veiligheid te herstellen en welke andere partners, het gezin of huishouden, hun netwerk, maar ook andere professionals daar ook bij kunnen helpen.
Volgende week de laatste week van de Maand van de meldcode, Stap 5: melden en zelf hulp organiseren?
Meer lezen over het denken in Veiligheid vs het denken in Risico’s? Lees mijn eerdere blog met een interview met Sander van Arum hier: http://kirstenregtop.com/2016/10/24/maand-van-de-meldcode-stap-4-interview-met-sander-van-arum/
Dit was alweer de vierde blog uit de Maand van de Meldcode 2018. Wil je meedoen? Of de blogs blijven volgen? Meld je dan aan voor de Maand van de Meldcode en ontvang direct de eerste 3 E-Books van de vorige edities in je mailbox!
Ja, ik wil op de hoogte blijven van de Maand van de Meldcode