Stap 3 van de Meldcode blijft toch de lastigste stap voor professionals. Het gesprek aangaan met de cliënt over de zorgen is iets wat erg lastig blijft voor velen. Logisch ook, want er lijkt vaak heel veel vanaf te hangen hoe dit gesprek verloopt. De angst voor de agressie van de cliënt, dat het gesprek mogelijk de zorgen juist vergroten, of dat het contact verloren gaat zijn daarin heel reële en herkenbare reacties.
Zeker wanneer je niet vaak met geweldssituaties te maken hebt gehad en je er geen training in hebt gehad hoe geweldsrelaties kunnen werken, kan het lastig zijn om een goede insteek te vinden om juist dat te bereiken wat je wilt bereiken met het gesprek.
Namelijk de zorgen op tafel, in gesprek over de veiligheid binnen het gezin. (Tip: lees ook nog even mijn blog van vorige week terug)
Deze week daarom 3 tips voor het gesprek met de cliënt:
- Bereid het gesprek goed voor.
Wat beoog je met het gesprek te bereiken? Leg verwachtingen daarover laag. Zeker wanneer er geen sprake is van disclosure (waarover tip 3) en er geen uitgesproken sprake is van huiselijk geweld (wat heel vaak zo is natuurlijk) is het gesprek vooral een middel om een opening te krijgen, in gesprek te gaan over zorgen en hoe zorgen weggenomen kunnen worden.
- Het gesprek heeft nooit als doel om je zorgen bevestigd te krijgen.
Hoe graag je ook zou willen, niet snel zullen mensen zeggen: Ja, bij ons is sprake van huiselijk geweld. Je zit niet in gesprek om jouw beeld bevestigd te krijgen, maar om jouw zorgen en de vragen van de cliënten verder te exploreren. Maar ook om aan te geven dat je een melding hierover overweegt. Hierdoor creëer je opening en voorkom je dat mensen zich gestigmatiseerd voelen. Want neem van mij aan, als mensen ook maar een hint van dat gevoel oppakken, dan kost het je vele malen meer moeite om in gesprek te komen.
- Is er sprake van disclosure?
Wat wil zeggen dat een van beiden, of bijvoorbeeld een kind, een onthulling heeft gedaan van de situatie. Bereid dan zeker samen met je collega’s voor met wie je het gesprek kan gaan voeren, op welk moment en op welke manier je de veiligheid van de cliënt die de onthulling heeft gedaan, kunt borgen. Weet dat dislosure zeker niet uitsluit om gezamenlijk het gesprek aan te kunnen gaan, er zijn zeker meer zaken af te wegen om af te kunnen wijken van het gezamenlijk gesprek, maar dit soort situaties roepen bij jou ook meer spanning op omdat je zit met andere risico’s, én andere issues, zoals je beroepsgeheim.
Persoonlijk wordt ik er altijd erg blij van als ik een terugkoppeling krijg van een omstander of professional dat zij het gesprek hebben kunnen voeren en dat daarmee een start is gemaakt met het op gang brengen van hulpverlening binnen een gezin. Het meest spannende voor jou, levert dus ook gelijk de kans op de mooiste situaties op, waarmee je écht een verschil kunt maken in de levens van anderen.